Η προσπάθεια μου μετάφρασης αυτού του φοβερού τραγουδιού της Keny Arkana
http://www.youtube.com/watch?v=wbY-BBRBrlw
Τα φτερά καμένα καρφωμένα στο έδαφος και /
Το κεφάλι στραμμένο στον ουρανό, στην λάμψη του αιώνιου αλλού/
Ψάχνοντας το αστέρι που κυλάει τη ρόδα/
Μακριά από αυτή την υπερβολική αστυνόμευση ή ούτε ο αέρας δεν μπορεί να είναι ελεύθερος όπως η τέχνη/
Όπως η αγνότητα μιας χειραψίας/κίνησης
Το βάθος μιας σκέψης χωρίς όρια όταν η γνώμη είναι εκτός λειτουργίας
Χωρίς να μασώ τα λόγια μου βλέπω πλατιά, είναι τόσο τρελό;/
Είναι το όριο τόσο λεπτό μεταξύ τρέλας και σοφίας;/
Συλλογισμός ενοχλητικός/
Δρόμος ατελείωτος στην αναζήτηση του αρχέτυπου αλλά η ψυχή μου υποφέρει/
Περασμένη ανάμνηση, ήθελαν να δουν την ελπίδα μου τσακισμένη/
Που είναι η ακτή; Που το κοντάρι; Αρκετά ανέχτηκα τώρα
Πνίγομαι , έχασα τη βάρκα μου/
Όταν είδα πως αυτός που οδηγούσε δεν ήταν άλλος από τον εχθρό μου/
Άλλα όπως όταν πέφτει η νύχτα ο ωκεανός και ο ουρανός γίνονται ένα/
Ω μπόρεσα να δω το απεραντοσύνη/
Ελευθερία! Καλή μου φίλη η παρουσία σου είναι δυσνόητη/
Ελευθερία! Μέθυσε το μελάνι μου και μην εγκαταλείπεις πια τις σκέψεις μου/
Φυσαλίδα οξυγόνου σε έναν κόσμο περιορισμένο όπου η αλήθεια κρύβεται μέσα μας/
Διορατικότητα, διαίσθηση αλλά έχουμε ιδέα για όλα όσα κρύβονται μέσα μας;/
Είναι γέλια κόντρα στα δάκρυα συγκίνησης/
Το εγώ κόντρα στην ψυχή/
Και στην πιο ψηλή σκάλα θα πω η διαφώτιση κόντρα στον άνθρωπο/
Βάναυση εποχή που έχει χάσει το νόημα της/
Δύσκολο να βλέπεις καθαρά πίσω απ'τους μασκαράδες και τους ατμούς από αίμα/
Νιώθω σα χαμένη στην καρδιά μας γιγαντιαίας μηχανής/
Που δεν είχε ποτέ και που μας παραμορφώνει/
Κακό προαίσθημα όταν σκέφτομαι για το μέλλον/
Τα μάτια ανοιχτά, ο τρόμος δοκιμάζει να μου τα ξεσκίσει/
Αλλά το χειρότερο δεν έχει έρθει ακόμα, η μέρα που θα 'ναι πια πολύ αργά/
Τότε η παρακολούθηση θα είναι απόλυτη και τα ονόματα μας code bars/
Όλα πάνε όλο και πιο γρήγορα αφού για αυτούς ο χρόνος είναι χρήμα/
Έτσι ξεχνάμε να ζούμε, μου σπαράζει την καρδιά/
Φτιάχνουμε για τους εαυτούς μας ένα κενό που τίποτα δεν θα γεμίζει/
Αφού το σκοτάδι κυριεύει τον κόσμο μας/
Αλλά πιστεύουμε μόνο αυτό που βλέπουμε ή αυτό που θέλουμε να μας αφήσει να δούμε/
έτσι τι! Είμαστε τυφλοί/
Με πληγώνει αλλά δες ακόμα κι οι ψυχές μας δεν λειτουργούν/έχουν απορυθμιστεί
Μέσα μας αυτές οι αγωνίες/
Διότι έξω όλα γυρίζουν/
Υποταγμένοι στη μοίρα μας ξεχνάμε πως η ζωή είναι ένα κίνημα/
Πως η δύναμη που βγαίνει από ένα ιδεώδες ή μια θέληση/
Ξεπερνάει όλα τα κατεστημένα σχέδια/
Πως οι φραγμοί είναι στα κρανία μας/
Πως είμαστε οι μόνοι ικανοί να τα αλλάξουμε, να ελευθερωθούμε/
Αφήνοντας την καρδιά μας να εξεγερθεί/συγκινηθεί/
Πολύ εκτεθειμένοι/
Και η δύναμη της θέλησης είναι όπως όλος ο κόσμος/
Στο τέλος, λίγοι είναι αυτοί για να είναι κάποιος)/
Γινόμαστε αυτό που μας υποδεικνύουν/
Αντί να είμαστε αυτό που είμαστε/
Παρόλο που αυτός ο τρόπος ζωής μας κάνει κακό τον αφήνουμε να βροντά/
Υπομένουμε έναν κόσμο που μας ξεπερνά/
Και μας αποκαρδιώνει/αποθαρρύνει αφήνοντας μας ίχνη/
Γι' αυτό κλείνω τα μάτια για να ξανααισθανθώ τη φλόγα/
Να μπορέσω να κάνω το κενό μέσα μου ικανό να υποδεχτεί την ευτυχία /
Για να αλλάξεις τον κόσμο ξεκίνα αλλάζοντας τον εαυτό σου.
Μετάφραση Δανάη Θεοδωράκη
9/5/10
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου